بذارید چند تا نکته ی کوچولو اما به شدت اساسی رو بهتون بگم و امیدوارم تا آخر دوران متوسطه حرفهای
من رو به عنوان یادگاری، گوشه ی ذهن زیبا و خلاقتون داشته باشید:
* اول این که اگه میخوای ریاضیت اون چیزی بشه که دوست داری، باید با این درس رفیق بشی! بهش حس
خوب نشون بدی تا اونم مثه یه رفیق، روی خوشی رو بهت نشون بده.
* دوم این که هر چقدر وقت بیشتری برای این درس بذاری و تمرین بیشتری بکنی، نتیجه ی بهتری
میگیری و همین احساس پیشرفت این قدر برات لذت بخش میشه که دوست داری هر روز بیشتر و بیشتر
ریاضی بخونی.
* و اما سوم و مهمتر از همه این که رکن اصلی پیشرفت در این درس، تمرین و تمرین و تمرینه! تا میتونی
مسئله حل کن و چرک نویس سیاه کن.
هدف ما هم از تألیف کتاب کار ریاضیات تخته سیاه، چیزی نبوده به جز این که دانش آموز عزیزمون، همگام
با کلاسهای مدرسه، توی خونه یه منبع خیلی خوب برای تمرین و حل مسئله ی ریاضی داشته باشه